Muzeum Ziemi Średzkiej mieści się w zabytkowym dworze we wsi Koszuty, województwo wielkopolskie. Budowla, wzniesiona około 1760 roku, prawdopodobnie dla Józefa Zabłockiego, jest przykładem dworu o konstrukcji szkieletowej z modrzewia, wypełnionej gliną. Dwór, na planie prostokąta z narożnymi alkierzami, jest parterowy z użytkowym poddaszem, zwrócony elewacją frontową na południowy wschód.

 

     Pierwotnie dwór był pokryty gontem, a w 1902 roku zmieniono pokrycie na dachówkę. W 1983 roku przywrócono gont jako materiał dachowy. Do budynku dodano drewnianą werandę, co uwydatniło jego symetrię. Dwór został otynkowany, a jego wnętrze zostało zaplanowane symetrycznie, z centralnie umieszczonym owalnym salonem oraz czterema pokojami rozmieszczonymi po obu stronach.

 

     W 1902 roku dokonano istotnej przebudowy, zmieniając kształt alkierzy i dodając niewielkie alkierze frontowe. Obecnie stała ekspozycja muzeum pt. „Mała siedziba ziemiańska w Wielkopolsce” oddaje wygląd wnętrza z przełomu XIX i XX wieku, prezentując meble, przedmioty codziennego użytku oraz obrazy z XVIII, XIX i początku XX wieku.

 

     W pobliżu dworu znajduje się oficyna, prawdopodobnie z połowy XIX wieku, która niegdyś pełniła funkcję kuchni, pokoi gościnnych oraz biura.